In de natuur

Heel veel mensen hebben dat: ze ervaren God of iets goddelijks in de schoonheid van de natuur. Ze hebben walvissen gezien, of een enorme vlucht vogels. Ze maakten een prachtige, bijna adembenemende zonsondergang mee. Of tijdens een vliegreis beleefden ze de grootte van de onze planeet.

Doorgaans zijn het vredige en aangename gevoelens die worden opgewekt door iets moois en adembenemends. Maar iedereen weet dat de natuur ook uiterst wreed is. Een sluipwesp legt haar eitjes in een rups, die vervolgens levend wordt leeg gevreten door de larven ervan. Een krokodil draait een zebra letterlijk een poot uit tijdens de oversteek van een rivier. Een microscopisch virus roeit tienduizenden vogels uit. Allemaal natuur. Waar blijft je godservaring dan? Blijkbaar heb je een (roze) bril nodig om het zo te zien. Om God beter te leren kennen is er blijkbaar meer nodig.

Helaas onbetrouwbaar
De religieuze gevoelens die mensen ervaren leiden niet altijd tot God of tot een god. Ze zullen altijd moeten worden aangevuld met andere bronnen om God werkelijk te leren kennen.